BİZE ULAŞIN
Bir ebeveyn olmanın en zor süreçlerinden birisi de çocuğa isim koymaktan geçiyor. Eğer bir erkek bebek sahibi olacaksanız isim sözlüğüne bakarak en güzel erkek isimleri arasından birini seçmek sizin için hiç de kolay olmayacaktır. Eğer çocuğunuza bu yüzyılda popüler olan isimlerden birini vermek istiyorsanız aşağıda alfabetik bir şekilde listelenen modern erkek isimleri ve anlamlarına bakabilirsiniz.
Acun: Uzay içerisinde bulunan varlıkların bütünü, evren.
Afşar: Eli çabuk olan, işini hızlı bitiren kişi. Oğuz Han'ın oğullarından birinin ismi, Türkmen boylarından ve eski Türk isimlerinden biri
Ağa: Kardeşlerden büyük olanı, abi. Kasaba ve köylerde toprak sahibi olan varlıklı birey
Ağca: Beyaza yakın renk, akça
Aka: Saygıdeğer ve büyük birey
Akabey: Varlıklı kişi, ağa veya bey
Akad: Mezopotamya toprakları üzerinde eskiden kurulmuş bir devlet ismi
Akalp: Temiz yiğit, temiz asker
Akan: Akıp giden
Akarca: Akıp giden su, akan su, akarsu
Akarsel: Akıp giden sel
Akata: Namusuna ve onuruna leke sürdürmemiş ata
Akay: Kuzeyde yaşayan Türklerde erkek çocuklardan büyük olana verilen isim, temiz ay.
Akba: Sazlık
Akbaran: Beyaz güç
Akbatu: Temiz ve güçlü kimse
Akbatur: Yiğt ve namuslu kişi
Akcan: Temiz can
Akdemir: Dövme demir
Akdeniz: Anadolu’nun güneyinde yer alan deniz
Aker: Namuslu yiğit erkek
Akergin: Olgun ve temiz
Akgüç: Temiz, namusu kirlenmemiş, güçlü kimse
Akgün: Mutlu gün, aydınlık gün
Akhan: Temiz soydan gelen han
Akın: Düşman ülkelerine yapılan saldırı, atak
Akınalp: Akın yiğidi
Akıner: Akına katılan asker
Akkor: Beyaz kor, beyaz ateş
Akköz: Beyaz göz
Akman: Temiz kişi, lekesiz insan
Akmeriç: Temiz, suyu bulanmamış nehir
Aköz: Özü sözü ak ve temiz olan
Akpolat: Ak çelik, Manas Destanı'nda geçen bir ad
Aksan: Temiz, lekesiz ün
Aksel: Beyaz sel
Akşit: Uğurlu, kutlu, güneşli yüz
Aktan: Aydınlık gündüz zamanı
Aktaş: Beyaz ve temiz taş
Akün: İyi isim, temiz ün
Alatan: Güneşin doğuşundan önceki zaman
Alaz: Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev
Alçın: Kırmızı renge yakın küçük bir kuş
Algan: Fetheden, ele geçiren
Algın: Aşık, tutkun, sevdalı
Alhan: Al renkli lider
Alkan: Kızıl kan
Alkım: Yağmur sonu gökte oluşan renkli görüntü, gökkuşağı
Alkın: Korkusuz, yiğit, kızıl kın
Ali: Ulu, yüce ve yüksek kişi
Alp: Kahraman, bahadır, yiğitler yiğidi
Alpagut: Çiftlik sahibi, mal ve mülke hükmeden
Alpağan: Yiğit
Alparslan: Yiğit ve kahraman aslan
Alpay: Ay gibi güzel, yiğit
Alpdemir: Sağlam ve yiğit kişi
Alpdoğan: Yiğit doğan, yırtıcı kişi
Alper: Yiğit er, yiğit erkek
Alperen: Yiğit ve ermiş kişi
Alphan: Yiğit han
Alpkan: Yiğit, yiğit kanlı, yiğit bir soya sahip olan
Altan: Kızıl şafak, kızıl tan, Tatar hanlarına verilen isim
Altaner: Kızı şafak yiğidi
Altay: Altından yüce bir dağ
Altuğ: Kızıl tuğ
Altunç: Kızıl tunç
Altuner: Çok değerli kişi
Anı: Bedende biriken hatıralar
Anıl: Sakin, ağır, amaç
Aral: Asya topraklarında yer alan bir böl
Aran: Ova, kuytu yer, sıcak
Aras: Doğu Anadolu bölgesinde yer alan bir ırmak ismi
Arat: Yürekli erkek
Arca: Çam ağacı, temiz ve sağlam kişi
Arda: Yere dikilen nişan değneği
Arhan: Yöneticilerin temiz olanı, namusuna leke değdirmeyeni
Arı: Saf, katışık olmayan
Arıca: Saf ve temiz bir hayat süren
Arıcan: Temiz kişi
Arıkan: Saf kan, temiz kan, soylu kan
Arman: Dürüst ve temiz kişi
Arın: Temiz, saf, katışıksız
Arınç: Huzur, barış
Arkın: Ağır, yavaş ve sakin kişi
Arkut: Kutlu ve temiz kişi
Armağan: Hediye
Arman: İstek, amaç, temiz kişi
Arslan: Aslan
Artun: Özgüven sahibi, onurlu, ağırbaşlı
Aşkın: Üstün, bir şeyleri aşmış, önemli özelliklere sahip kişi
Ata: Dede, baba, soyun büyüğü
Atabey: Saygıdeğer insan
Atacan: Hoşgörü sahibi insan, babacan kişi
Atahan: Büyük yönetici, ata durumundaki han
Atak: Atılgan yiğit, yürekli
Atakan: Atalardan gelen kan
Atalay: Benim atam
Ataman: Başkan, başbuğ
Atılgan: Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak her zaman ileriye gitmek isteyen, girişken ve tez canlı kişi
Ayaz: Sakin ve temiz havalarda ortaya çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve Ay ışıklı gecede çıkan soğuk
Aybars: Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı
Ayberk: Ay kadar güzel
Aybora: Fırtına kadar yıkıcı ve ay kadar güzel kişi
Aydın: Okumuş, bilgili kişi, Ege bölgesinde bir şehir;
Ayhan: Eski Türk liderlerinden Oğuz Han'ın oğlu
Aytun: Aylı gece
Aytuna: Ay gibi güzel ve Tuna Irmağı gibi görkemli
Aytunç: Ay kadar güzel ve tunç gibi sağlam
Azrak: Nadir bulunan ve değerli
Bahadır: Yiğit, batur
Balamir: Eski zamanlarda Don Irmağı'nı geçip Rusya'yı fetheden, Tuna kıyılarına dek dayanan bir Türk hükümdarı
Balkır: Işık saçan, parlayan
Baran: Durağanlığı harekete geçiren
Baranalp: Güçlü yiğit
Baransel: Güçlü sel
Barçın: Süslü ve ipekli kumaş
Barın: Orta Asya’daki büyük Türk boylarından birinin ismi
Barış: Savaştan sonra oluşan huzurlu ortam
Barkın: Gezgin
Barlas: İyi savaşma özelliklerine sahip, savaşçı yiğit
Bartu: Eski Türk hanlarından birisinin ismi
Bartunç: Tunç kadar güçlü
Başar: Gerekli biçimde bitiren, başaran
Başaran: Amacına ulaşan, hedefini tutturan
Başer: Askerlerin önderi, başı çeken kişi
Başhan: Hanların başı
Batı: Güneş'in battığı yön
Batıbek: Batı beyi
Batıhan: Batının sultanı, hanı
Batu: Güçlü, yiğit, alp, güneşin battığı yön
Batuhan: Batının lideri
Batur: Yiğit, alp, yürekli kişi
Baturalp: Yürekli yiğit, yiğitler yiğidi
Baturay: Hem yiğit hem Ay gibi olan
Baybars: Türklerin eskiden besledikleri bir tür küçük kaplan
Baybora: Zengin ve fırtına kadar kuvvetli
Bayhan: Zengin han
Baykal: Moğolistan’da büyük bir göl, yaban atı
Baykam: Sağlık veren kişi
Baykan: Zengin ve soylu birey
Baysal: Kavga ve dövüşten uzak, huzurlu ortam
Baysan: Ün ve varlık sahibi kişi
Bediz: Açık ve net bir şekilde görünen
Beha: Nadir olan, zor bulunan
Behir: Deniz
Beker: Güçlü, kuvvetli
Bekir: Sabah erken kalkan
Bektürk: Türk geleneklerine güçlü bir şekilde bağlı olan
Beran: Koç başı
Berdan: Adalet dağıtan, eşitliği sağlayan kişi
Berge: İz
Bergin: Güç ve kuvvet sahibi
Berhan: Kanında güç bulunan, sağlam kişi
Berk: Yıldırım kadar güçlü ve sert
Berkan: Parıldayış
Berkant: Sağlam, güçlü ve bozulmayan yemin
Berkay: Sağlam ve aya benzeyen
Berke: Kırbaç
Berker: Sağlam erkek, güçlü asker
Berkin: Kuvvetli kişi
Berkkan: Sağlam ve kuvvetli bir soya sahip kişi
Berkman: Kişiliği sağlam olan
Berksan: Adı ve şöhreti herkesçe bilinen
Berksay: Sert kaya
Berktan: Tanyeri gibi güzel ve güçlü
Bertan: Tan yeri gibi güzel ve güçlü kimse
Bilal: Suyla ıslatan; ıslaklık
Bilan: Kıymetli taşlarla donatılmış kılıç kemeri
Bilge: Göktürk hakanlarından birisi, bilgi seviyesi yüksek olduğu için değerli olan birey
Bilgealp: Bilgili ve cesur kimse
Bilgekağan: Savaşçı ve bilge özelliğiyle ön plana çıkan
Birant: Yemin
Bircan: Yekvücut
Birkan: Aynı soydan olan
Birol: Eşi olmayan, bir tane olan
Boğaçhan: Dede Korkut anlatılarında geçen kahraman Türk
Bolat: Çelik kadar sert
Bora: Yağmurun habercisi olan, fırtınalı ve sert rüzgar çeşidi
Borahan: Güçlü lider
Boran: Gök gürültüsü, şimşek ve rüzgarla ortaya çıkan yağışlı hava olayı
Buğra: Erkek deve
Bulut: Havadaki su buharının yükselip yoğunlaşmasıyla oluşan su damlacıkları birikintisi
Burak: Peygamberin Miraç’ta bindiği atın adı
Burhan: Delil aracı, kanıt
Burkay: Buruk ay
Büke: Zeki ve bilgili kişi, pehlivan, ejderha
Calp: Güçlü
Can: Yaşam, hayat. Çok tercih edilen erkek bebek isimlerinden birisi.
Canberk: Sert ve sağlam kişi
Caner: Kalpten sevilecek insan
Cankat: Cana can katan, aileye ruh getiren
Cankut: Kutlu kişi
Canpolat: Çelik kadar güçlü kişi
Cantekin: Şehzade, biricik can
Ceyhun: Orta Asya'da bir ırmak ismi
Coşku: Heyecan, duygu yüklenmesi
Cahit: Çalışkan, çabalayan
Canber: Sağlam duruşlu erkek
Candaş: Arkadaş, yoldaş
Celasun: Yiğit delikanlı
Cengiz: Korkusuz, eski bir hükümdar
Cihat: Din uğruna yapılan savaş
Cumhur: Millet, halk
Çaba: Bir işte iyi bir sonuca ulaşmak için harcanan güç
Çağ: Başı ve sonu bilinen bir dönem
Çağan: Bayram, mutlu gün
Çağatay: Cengiz Han'ın oğlu
Çağdaş: Çağa uygun, zamana yakışan
Çağlar: Çağlayarak akan, güçlü
Çağlayan: Bir akarsuyun yükseklerden köpürerek düştüğü yer, çavlan
Çağman: Çağdaş insan
Çağrı: Mesaj, birini bir yere davet eden ileti
Çakır: Ela gözlü insan, atmaca ya da doğana benzeyen bir kuş
Çelik: Su ile sertleştirilen demir
Çetin: Sarp, sert, kolay değiştirilemeyen
Çetinalp: Zorlu ve yiğit, sert yiğit
Çevik: Hızlı, kolay hareket eden
Çınar: Boyu otuz metreyi bulan, uzun yıllar yaşayan, geniş yapraklı ağaç
Çağakan: Zaman gibi durmadan akan
Çağhan: Bir çağa hükmetmiş olan
Çakırer: Çakır gözlü erkek
Çetinsoy: Yenilmeyen soydan gelen
Çokan: Dağ zirvesi
Dalan: Dal kadar ince
Demir: Yeraltından çıkarılan güçlü bir maden
Demiralp: Demir kadar sağlam yiğit
Demiray: Ay kadar güzel, demir kadar sağlam
Demircan: Demir gibi sağlam kimse
Demirkan: Sağlam ve güçlü kan
Deniz: Yeryüzünün büyük bölümünü kaplayan çok geniş ve tuzlu su
Denizhan: Denizlere hükmeden lider
Deren: Bir tarım aracı, toplayan ve derleyen insan
Derin: Derinliğe sahip kişi
Devrim: Olumlu şeylerin yaşanmasını sağlayan ve alışılagelmiş düzeni değiştiren olay
Dikmen: Koni biçiminde sivri tepe, dağların en yüksek yeri
Dilmen: Dil bilen kişi, dilci
Dinç: Sağlıklı, güçlü, gücü yerinde, canlı
Dinçalp: Güçlü yiğit
Dinçer: Güçlü asker
Dinçtürk: Güçlü ve sağlıklı Türk
Diren: Karşı koyan, dayanan. Harmanda sapları yaymaya yarayan, uzun çatallı, ağaçtan yapılmış bir tarım aracı
Dirlik: Düzenli, mutlu yaşam
Doğa: Tabiat
Doğan: Avcı özelliklere sahip bir kuş
Doğanalp: Şahin ve yiğit birey
Doğanay: Ayın ilk günü doğan çocuk
Doğu: Güneş'in doğduğu yön
Doğuer: Doğu askeri
Doğuş: Yaratılış
Dolun: Dolgun
Dolunay: Tamamı görünen ay
Dora: Doruk
Doruk: Dağların en yüksek noktası
Durukan: Temiz kan, saf kan
Dağhan: Eski inanışa göre doğa tanrılarından biri
Dalca: Dal gibi ince
Denizalp: Denizlerin içindeki kahraman
Ediz: Kıymetli, ulu kişi
Efe: Batı Anadolu yiğidi
Efekan: Yiğit bir soydan gelen
Ege: Ulu, büyük, Türkiye ile Yunanistan arasındaki denizin adı
Egemen: Yönetimde söz sahibi olan, hükmeden
Ekin: Toprağa dikilen tahıla verilen isim
Emre: Arkadaş, dost, sevdalı, çağımızın popüler erkek isimlerinden biri
Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş
Eralkan: Al kanlı yiğit
Eralp: Yiğit kişi
Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit
Eray: Ay gibi yiğit
Erberk: Sert ve sağlam asker
Erbuğ: Askerlerin başı, komutan
Erdağ: Dağ kadar güçlü asker
Erdem: İyi karaktere sahip kişi, acıma duygusu bulunan ve iyilik yapmayı seven
Erdinç: Dinç asker
Erek: Amaç, ulaşılmak istenen
Ergin: Olmuş, yetişmiş, olgun
Ergün: Sulu kar, erken doğan güneş
Erinç: Mutluluk içinde yaşama, dirlik
Erk: Sözü geçen, yaptırım gücü olan
Erke: İşe çevrilebilen güç
Erkmen: Güçlü insan
Erkut: Uğurlu asker
Erman: Yiğit kişi
Ersan: Ünlü asker
Ertan: Güneşin doğuşundan önceki vakit
Ertaylan: Uzun boylu ve yiğit kişi
Ertekin: Yiğit ve tek
Erten: Erkek tenli
Ertürk: Yiğit Türk, erkek Türk
Eryiğit: Yiğit erkek
Esen: Sağlıklı ve mutlu
Esener: Sağlıklı yiğit
Esentürk: Sağlıklı Türk
Eser: Yel
Esmen: Esen yel gibi kimse
Eti: Anadolu’da büyük bir uygarlık kuran Orta Asya kökenli millet
Evre: Dönem, aşama
Evren: Kainat, var olan her şeyi kapsayan uçsuz bucaksız şey
Evrim: Kendiliğinden meydana gelen değişim
Ezgü: İyi insan
Fatih: Fetheden
Ferdi: Tek başına, bireysel
Ferhan: Neşe, sevin.
Feridun: Eşsiz, özgün, tek başına
Ferit: Benzeri olmayan, sıralanmış inci taneleri
Feyyaz: Gür, verimli, bereketli, eli açık
Fırat: Bir nehir ismi
Furkan: İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki her şeyi gösteren
Fahri: Tanınan, itibar sahibi
Ferda: Gelecek, yarın
Feyiz: İlham
Fuat: Yürek, gönül
Firuz: Şen, sevinçli
Fethi: Fetihle ilgili
Fevzi: Zaferi müjdeleyen
Gediz : Gölcük, su birikintisi
Gencer: Delikanlı ve genç yiğit
Genç: Canlı ve dinç olan, yaşı ilerlememiş kişi
Gençalp: Genç yiğit
Gençer: Delikanlı ve genç yiğit
Geray: Gök renginde, maviye yakın Ay
Giray: Yaraşır, uygun
Girgin: Sokulgan, dost canlısı, herkesle çabuk arkadaşlık kurabilen
Gökalp: Gök gözlü yiğit
Gökay: Gökyüzündeki ay
Gökberk: Gök gözlü, sert erkek
Gökdeniz: Mavi deniz
Göker: Gökyüzünün yiğidi, gök yüzlü erkek, mavi gözlü insan
Gökhan: Oğuz Han'ın evlatlarından biri
Gökmen: Mavi gözlü ve sarışın kişi
Göksagun: Mavi gözlü doktor
Göksel: Gökyüzüyle alakalı, gökten gelen
Göktan: Mavi şafak, mavi tan
Göktuna: Mavi Tuna
Göktunç: Mavi gözlü ve tunç kadar sağlam
Göktürk: Orta Asya’da kurulmuş bir Türk devleti
Gönen: Mutluluk ve sevinçle ilgili olan
Gönenç: Bolluk, sevinç, mutluluk
Görkem: Gösterişli, göze çarpan
Görkmen: Alımlı, yakışıklı yiğit, görkemli erkek
Güçlü: Dayanıklı, zorlu, gücü olan, kuvvetli, sözü geçen kimse
Güçlüer: Kuvvetli ve kolay yenilmeyen asker
Güçlütürk: Güçlü, dayanıklı Türk
Gültekin: Gül şehzadesi, güzel ve tek
Gün: Güneş'in yeryüzüne saçtığı ışık, gündüz, güneş
Günal: Kırmızı Güneş
Günalp: Güneş gibi ve yiğit
Günay: Güneş ve ay, güneş gören yer, güney
Günberk: Güneş gibi, sert ve yakıcı
Gündoğan: Doğan güneş, yeni gün
Hakan: Eskiden Türk liderlerine verilen unvan, kağan
Hansoy: Bey soyundan gelen, han soylu
Heper: Tümüyle yiğit, her zaman yiğit özelliklerini gösteren
Hınçal: Öcünü alan
Habip: Sevgili, sevilen dost
Halil: Arkadaş, dost
Halim: Aklı başında
Haluk: Geçinmeyi bilen
Haydar: Yiğit, cesur delikanlı
Heybet: Saygı duyulan görünüş
Hüray: Özgür ay
Hiram: Gezme, yürüme
Ilgar: Akın
Ilgaz: Çankırı-Kastamonu arasında, Batı Karadeniz Bölgesi'nin en yüksek dağlar topluluğu
Işın: Bir ışık kaynağından çıkan ve uzayıp giden ışık çizgisi
Işıner: Işık saçan asker
Işıtan: Işık veren ve aydınlatan kişi
Irmak: Nehir
Işıkalp: Işık saçan kahraman
Işılar: Işık saçar, aydınlatır
Işık: Yayılan aydınlık, şavk
İlbay: Bir obanın ya da şehrin yöneticisi
İlbey: Ülkenin yöneticisi, Orhan Gazi döneminde bir salla Rumeli'ye geçen Türk savaşçılarından, Rumeli de bir çok yeri fetheden kişi
İlbilge: Topluluğun bilgesi, bilgi sahibi kişi
İldeniz: Ülkeye değer katan deniz
İlke: Uyulması gereken davranış, karar
İlker: Doğan ilk erkek çocuk, önde giden asker
İlkut: Kutlu bir ülke
İltan: Ülkenin ışığı
İltay: Ülkenin çocuğu, yavrusu
İltekin: Ülkenin şehzadesi
İlter: Ülkeyi savunan, yurdu koruyan, yurtsever
İlteriş: Ülkeyi derleyip toplayan
İmge: Görüntü, tasarım, düş
İmre: Arkadaş, ağabey, dost
İnal: İnanç veren güvenilir dost, iyi arkadaş
İlhan: Ülkeyi yöneten hükümdar
İlkiz: İlk evlat
İlsever: Vatansever
İrfan: Bilim
İsmail: Hz. İbrahim’in oğlu
İsmet: Masumiyet
İzzet: Kıymet, eder
Jiyan: Öfkeli, hışımlı
Jerfi: Derine doğru inen
Jarin: Haykırmak
Kağan: Orta Asya'da eski Moğol İmparatorlarına verilen isim, hakan, lider, yönetici
Kanat: Kuşların, uçan böceklerin ve uçakların uçuşuna yardımcı olan organ, parça
Kandemir: Kanı sağlam olan kişi
Kansu: Çin’de bir şehir, Memluk Beyliği’nin son sultanı
Kaplan: Kedigiller ailesine mensup, güçlü ve heybetli bir canlı
Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvan
Karan: Karanlık
Kartal: Kızıl kara tüylü, güçlü kıvırcık gagalı, iri ve güçlü, yırtıcı bir kuş
Kaya: Sert ve büyük bir taş kütlesi
Kayatürk: Kaya kadar sert ve sağlam bir Türk
Kayı: Osmanlıların kökeni olan Oğuz boylarından birinin adı, sağlam, sert, güçlü, sağanak, bora
Kayıhan: Güçlü yönetici
Kayra: Allah’tan ya da büyük bir insandan gelen yardım, destek
Keskin: Kesici, iyi kesen, yeri geldiğinde zarar verebilen
Kıraç: Sulak alanda yer alamayan, kurak ve verimsiz toprak
Kıvanç: Sevinç, mutlu bir olay sonrasında oluşan his
Koçer: Koş asker, yiğitler yiğidi
Koçhan: Yiğit kağan
Konur: Gururlu, pek kimseyi beğenmeyen yiğit
Konuralp: Onurlu yiğit, asker
Kor: İyice yanarak içine, özüne değin ateş olmuş kömür ya da odun parçası, (mecaz olarak) kıpkırmızı
Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit
Koray: Kor gibi kızarmış ay, kıpkırmızı ay
Korcan: Kor ateş gibi kimse
Korel: Kor ateş durumuna gelmiş el
Korer: Kızıl ateş gibi yiğit, kor gibi erkek
Korkmaz: Çekinmeyen, negatif sonuçlardan ürkmeyen kişi
Korkut: Dede Korkut öykülerinin anlatıcısı
Köksal: Güçlü ve salınmış köke sahip olan, dayanıklı ve sağlam kişi
Kubilay: Çin'de "Yu-An" adıyla yeni bir hanedanlık kuran Moğol İmparatoru
Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert
Kunter: Yapısı sağlam olan sert ve yiğit asker
Kurt: Mecazi anlamda işini iyi bilen, usta kişi. Köpek türüne yakın saldırgan bir canlı
Kurtuluş: Tehlikeli ve kötü bir durumdan kurtulma
Kutay: Kutlu ay, iyilik getiren ay
Kuter: Kutlu asker
Kutlu: İyilik ve uğur getirdiğine inanılan şey, kutsal
Kutsal: Dokunulmaması, üzerine laf söylenmemesi gerekildiğine inanılan, tapınılacak ya da uğrunda can verilecek denli sevilen
Kuzey: Sağını doğuya, solunu batıya veren bir kimsenin tam karşısına düşen yön
Laçin: Bir çeşit şahin türü, sarp ve yalçın
Lami: Sert, çatık kaslı ya da aslan
Lema: Sağlam, her şeye gücü yeten, kudretli
Lemi: Atılgan ve becerikli kişi
Levent: Varlık, dünya
Latif: Nazik, yumuşak huylu
Lokman: Uzman
Lütfi: Hoşluk, jest
Levend: Osmanlı’da denizci
Malkoç: Ünlü bir akıncı soy olan Malkoçoğullarının atası Malkoç Mustafa Bey'in isminden gelir.
Meriç: Bulgaristan'dan çıkıp Edirne yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonra Türk-Yunan sınırları boyunca akıp Enez yakınlarında Ege Denizi'ne dökülen ırmak
Mert: Sözünü tutan, verdiği sözden vazgeçmeyen, yiğit
Merter: Sözünü tutan, sözünün eri asker
Mertkal: Her daim mert bir hayat süren, mertlikten taviz vermesi beklenmeyen
Mertol: Sözünün eri olan
Mete: Hun Türklerinin önemli ve büyük liderlerinden biri
Mutlu: Büyük arzu ve isteklere ulaşmış olmanın getirdiği duygu haline sahip kişi
Müren: Dereden büyük akarsu, çay, ırmak
Macit: Onurlu, şerefli
Mahir: Yapmaya gücü yeten
Mazhar: Onurlanma
Mansur: Zafer sahibi
Mesut: Halinden hoşnut, mutlu
Miray: Ayın doğduğu gün
Mirza: Padişah soyundan gelen
Mutluhan: Mutluluk içindeki hükümdar
Nart: Yiğit karakterde yürekli insan
Nayman: Batı Moğolistan'da yaşayan ve sekiz oymaktan oluşan Türk Topluluğu
Noyan: Orduları yöneten başkomutan, soylu kişi, önder
Nurkut: Aydınlık salan, ışık saçan kişi
Nuyan: Soylu kişi, noyan
Nadir: Kıymetli, az bulunan
Nafi: Şifalı
Namık: Katip, yazar
Naşit: Şair, şiir okuyan
Nebil: Üstün yetenekli
Necmi: Gökle ilgili, yıldızla ilgili
Nedim: Güzel konuşan, tatlı dilli
Nusret: Başarı
Nuri: Işıkla ilgili
Olcay: Rastlantıları düzenlediği, böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih
Olgaç: Olgunlaşmış, yetişmiş, bilen, bilgili
Oluş: Olma biçimi, var oluş
Omay: Beğenilen ve sevilen kişi
Onur: Öz saygı, iç değer, gururr
Onuray: Onurlu olan ve ay gibi güzel olan
Oray: Kentin üzerine doğan ay
Oskay: Şen şakrak, neşeli, sevinçli kişi
Oytun: Kutsal özelliklere sahip kişi, beğenilen ama kuytuda yer alan mekan
Obuz: Suyun üzerinde beliren boşluk
Odkan: Kanı ateş gibi olan, delikanlı
Ogan: Yiğit, güçlü
Oğur: İçten, samimi
Okay: Ay gibi parlak
Onan: İyileşen, gönlü huzura eren
Olgun: Yaşının ağırlığını taşıyan
Orhan: Osmanlı’nın ikinci sultanı
Öcal: Kendisine yapılan kötülüğün acısını çıkaran, öcünü alan
Ödül: Yapılan iyi bir şeye, gösterilen güzel bir çabaya karşı verilen armağan, hediye
Öğün: Övünülecek hareketler yapması beklenen kişi
Öğünç: Övünülecek şey, kıvanç, övünç
Öke: Olağanüstü yetenekleri olan kimse, dahi
Ökmen: Zeki ve akıllı birey
Öktem: Yürekli, yiğit, güçlü, görkemli; ünlü
Ökten: Güçlü, sağlam bir karaktere sahip olan kişi
Önal: Erken davranan, başa geçen, liderlik yapan
Önalan: Önde giden, başta olan, yöneten
Öncel: Selef; yol açan, yol gösteren
Öncü: Önder, yol gösteren, önde giden, bir işte yol açan
Öncüer: Gruba öncülük eden asker, lider
Önder: Yol gösteren, kılavuz karaktere sahip olan; büyük bir işte, toplumsal bir olguda önde giden, başkalarını kendisine uymasını sağlayan, şef, lider
Öner: Önden giden erkek, başta giden yiğit
Övgü: İyi ve hoş bir iş için söylenen güzel söz
Övün: Kendini övecek ve yüceltecek işler yapması beklenen kişi
Övünç: Bir niteliği nedeniyle övünme işi, sevinme, sevinç, kıvanç
Özay: Özü Ay gibi olan güzel insan
Özbek: Orta Asya'da yaşayan bir Türk boyu ya da bu boydan olan kişi, namuslu, onurlu
Özberk: Sert ve sağlam bir öze sahip olan karakterli kişi
Özcan: Bir kimsenin kendi öz canı olan
Özdilek: İçten hissedilen arzu, dilek
Özdoğa: Doğanın karakteristik özelliklerini özünde barındıran kişi
Özel: Sadece bir tek şeye, bir ereğe ya da kimseye ayrılmış olan; her daim görülenden farklı, alışılmıştan, olağandan ayrı
Özen: Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma, özenme
Özer: Özü sağlam olan asker
Özerk: Kendi kendine yetebilen, hayatını yönetmek için başkasına ihtiyaç duymayan
Özgen: Gerçekleştirdiği eylemler karşısında kimseye hesap vermeyen, özgür kimse
Özgü: Belli bir konuda başkasında olmayan, sadece belli bir kişiye ait olan şey
Özgül: Yalnızca ona özgü olan
Özgün: Hiç kimseye ve hiçbir şeye benzemeyen, eşsiz
Özgür: Köle olmayan, başkasına hesap vermeyen, hür yaşayan
Özinal: Özü inanç verici
Özinan: Özü inandırıcı
Özkan: Soylu bir kana sahip olan kişi
Özler: Hasret çeken, özlem hisseden kişi
Özmen: Özlü ve içten kişi
Özok: Özü ok gibi doğru olan kişi
Özsoy: Özü saf ve temiz olan soylu birey
Öztekin: Benzersiz şehzade, özü tek olan insan, başkasına benzemeyen
Öztunç: Karakteri tunç kadar sağlam olan, güçlü ve iradeli kişi
Öztürk: Hakiki Türk, kanına başka soydan kan karışmamış insan
Pamir: Orta Asya'da yükseltilerle dolu kütle, yayla
Pars: Derisi benekli, yırtıcı ve güçlü bir hayvan
Pasin: Eski Türk oymaklarından birisine verilen isim
Pekcan: Cana yakın, sağlam dayanıklı, pek candan kişi
Peker: Sert ve yiğit özelliklere sahip olan asker
Pekin: Kuşkuya yer olmayacak kadar kesin
Pekiner: Kuşkuya yer vermeyecek kadar kesin davranan asker, yiğit
Pekşen: Çok şen
Perk: Sağlam, güçlü, sert, berk
Polat: Su verilmiş demir, çelik, pek sert insan
Polatalp: Çelik yiğit
Polathan: Çelik gibi sert han, çelik kağan
Polatkan: Çelik kan, sağlam kan
Pusat: Zırh ve korunma araçlarının genel adı; silah
Paker: Sert çehreli, çatık kaşlı
Pekalp: Çok güçlü, çok yiğit
Pektaş: Kaya gibi, güçlü taş
Pertev: Alev
Pozan: İçten, candan
Poyraz: Kuzeyden esen rüzgar
Raci: Dikkat, anlayış, sezgi
Rasin: Tamamı görünen ay, dolunay, beyaz ay
Raşit: Güvenilir, dürüst ve şüphe duyulmayan kişi
Refik: Ulu, yüce, büyük
Reha: Cana yakın ve candan olan insan
Renan: Kızıl kan
Reşat: Kahraman özelliklerine sahip cesur savaşçı
Reşit: Yiğit, cesur insan
Ruşen: Sabah, güneşin doğmasına yakın zaman
Rüçhan: Bir Türk boyu
Rayihan: Bir ülkeye ait bayrak
Rebi: İlkbahar
Rastan: Haklılar, doğrular
Rasih: Bir bilimde uzman
Rami: Uysal, boyun eğen
Rayet: Sancak, bayrak
Sağcan: Sağlıklı can, sağlıklı kimse
Sağlam: Kolay bozulmayan, dayanıklı, yıkılması güç olan. Karakteri ve yapısına kolay zarar verilemeyen
Salman: Kimsenin kölesi olmayan, özgür birey
Saltuk: Kendi başına bir varlığa ve anlama sahip olan
Sanalp: Ün ve şan sahibi yiğit
Sanberk: Sağlam bir üne sahip olan insan
Sancar: Türklerin eskiden beri kullandığı isimlerinden; kısa kama
Saner: Ünlü yiğit, tanınmış birey
Sanlı: Herkesçe tanınan, çok bilinmiş insan
Saran: Çevreleyen, etrafını saran, sevilen kişi
Sarp: Geçilmesi, çıkılması güç, çok dik
Sarper: Sert karaktere sahip olan dik başlı insan
Sarphan: Sarp kağan, sert yönetici
Saruhan: Sarı kağan, sarı han, Manisa'yı fethedip Saruhanlı Beyliği’ni kuran lider
Savaş: Çıkar çatışması yaşayan ya da birbirlerine düşmanlık besleyen iki grup arasındaki mücadele
Saygın: Etrafından saygı gören, insanların gıpta ile baktığı kişi
Sayhan: Çevresine saygı gösteren kağan, yönetici
Seçen: İyiyi kötüden ayırabilen, doğru seçimler yapabilen kişi
Seçkin: Seçilenler arasında en iyilerden biri olan, üst düzey
Seçkiner: Herkesçe beğenilen yiğit
Sel: Yağmurlardan ya da kar ve dolu yağışlarından sonra ortaya çıkan su baskınları
Selçuk: Küçük sel, tezcanlı insan
Sencer: Halden bilen kimse; kale, hisar; Çağatay hanlarından birinin adı
Sergen: Sergilenmiş olan, sergi; raf
Sert: Karakterinden ödün vermeyen, yeri geldiğinde kırmaktan korkmayan
Seyhan: Adana’dan geçip Çukurova kıyılarında Akdeniz’e dökülen ırmak
Seyhun: Orta Asya'da yer alan bir ırmak
Sezgin: Sezme yetenekleri açısından donatılmış olan kişi
Somer: Katışıksız yiğit, tam yiğit
Sona: Bir tür ördek, suna; artık ondan sonrası olmayan, sona gelen; (mecaz olarak) son çocuk
Soner: Son erkek çocuğa verilen isim, ondan sonrası olmayan asker, sonuncu yiğit
Sorkun: Bir tür söğüt
Soydan: İyi bir soydan gelen, soylu kişi
Soyer: Askerlik ve yiğitlik soylarında olan kişi
Soyhan: Kanında hanlık, kağanlık ve yöneticilik özelliklerini taşıyan kişi
Soykan: Soylu kana sahip olan
Soylu: Tanınmış, başarılı ve ünlü bir aileden gelen, güzel soya sahip olan
Sönmez: Sürekli hiç sönmeden yanan, etrafa ışık saçan
Sözen: Güzel ve iyi konuşabilen, hitap yeteneği kuvvetli insan
Sözer: Sözel yetenekleri güçlü, iyi konuşabilen asker
Süalp: Asker, yiğit
Süer: Er yiğit, yürekli kişi, asker yiğit
Şahin: Küçük kuşlarla karnını doyuran, eğitilerek kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş sınıfı ve bu sınıftan bir kuş, doğan
Şahinalp: Şahin kadar yiğit olan
Şan: Şöhretli, iyi tanınan, ünlü
Şanal: Adının her tarafta tanınması, ünlü olmak için çalışması beklenen kimse
Şanlı: Şan sahibi, şöhretli, ünlü birey
Şanlıbay: İyi bir üne sahip olan, saygınlık sahibi kişi
Şansal: Adını ve ününü her yere salan, duyurması beklenen
Şanver: Ünün, şanın her yana yayılsın
Şen: Neşeli, mutlu, hayatından hissettiği memnuniyeti etrafına yansıtan birey
Şener: Şen ve neşeli erkek, mutlu asker
Şenol: Her zaman şen olan, mutlu hisseden
Şensoy: Şen bir soydan gelen birey
Şimşek: Çok bulutlu ve yağmurlu havalarda, buluttan buluta veya yere elektrik boşalması esnasında oluşan, kırık çizgi biçimindeki çok yoğun elektrik akımı; (mecaz anlamda) çok hızlı kimse
Şölen: Eğlenmek ya da bir güzel olayı kutlamak için organize edilen aktivite
Şadan: Neşeli, mutlu
Şadi: Mutluluk
Şafak: Güneş doğmadan önceki aydınlık
Şati: Kıyı
Şehri: Terbiyeli, kibar kimse
Şenalp: Neşeli delikanlı
Şiran: Hisarlar, kaleler
Şiraz: Bir Türk müziği makamı
Talas: Rüzgarın kaldırdığı toz ya da sert rüzgar, fırtına
Talay: Dal kadar ince ve ay kadar güzel
Talaz: Kasırga, dalga
Talu: İyi ve güzel, diğerlerinin yanında kendini belli eden, seçilmiş
Tamay: Ayın tamamen görünür hali, dolgun dolunay
Tamer: Tam anlamıyla yiğitlik özelliklerini yansıtan
Tamerk: Bütünüyle güçlü ve özerk olan
Tan: Güneş'in doğmasından önceki zaman, şafak
Tanalp: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
Tanay: Şafak vaktinde görünen ay
Tanberk: Şafak gibi aydınlık ve sağlam kişi
Tanbey: Şafak vaktinin beyi
Taner: Şafak kadar aydınlık ve yiğit olan kişi
Tanju: Yüce ve ulu yönetici, Çinlilerin Türk hakanlarına verdiği unvan, kağan, hakan, hükümdar
Tankut: Şafak vaktinde gelen uğur, kutsal şafak vakti
Tansel: Şafak vaktinin seli
Tansoy: Şafak kadar güzel bir soya sahip olan kişi
Tansu: Şaşkınlık verecek kadar güzel olan şey, insanları kendine hayran bırakan doğaüstü ve olağandışı güzellikte olan
Tanyel: Şafak vaktinin yeli
Tanyer: Şafağın doğduğu yer
Taran: Geniş mekan, tarla
Tarhan: Soylu kimse, bey, damarlarında saygın insanların kanını taşıyan
Tarkan: Önceden bey ve vezir gibi anlamlarda kullanılan bir kelime; saygıdeğer kimse
Taşan: Yükselerek bulunduğu yerin kıyısından aşan, kabına sığmayan
Taşar: Kabına sığmaz, coşar, coşkun
Taşkın: Taşmış bir durumda olan, coşkun
Taylan: Boyu uzun olan ve yakışıklı olank işi
Tekin: Biricik, bir tane, eşi benzeri olmayan, şehzade
Teoman: Hun İmparatoru Mete'nin, yani Oğuz Han'ın babası
Tınaz: Ot ya da saman yığını; ekin yığını
Timuçin: Büyük Moğol İmaparatorluğu'nun kurucusu ve lideri Cengiz Han’ın asıl ismi
Timur: Demir kadar kuvvetli, önemli bir tarihi karakter
Tokcan: Açgözlü olmayan, doymuş kimse
Toker: Gözü gönlü tok yiğit
Tolga: Savaşta askerlerin başlarına giydikleri demirden yapılmış koruyucu başlık
Tolonay: Dolunay
Tonguç: İlk çocuk, birinci evlat
Toprak: Dünyadaki canlı varlığının devamını sağlayan temel maddelerden biri
Toros: Anadolu'nun güneyinde, Akdeniz boyunca uzanan ünlü sıradağ
Toygar: Çayırkuşu, tarlakuşu
Tuna: Avrupa’nın Volga’nın ardından en uzun ırmağı
Tuncel: Tunçtan yapılmış el
Tuncer: Tunç kadar sağlam olan yiğit asker
Tunç: Bakır, çinko ve kalayın karışımından oluşan, pirince benzeyen ve sert, zor zarar gören bir yapıya sahip olan koyu kızıl alaşım
Tutku: Bir şeye karşı duyulan aşırı istek ve arzu
Türkcan: Sevgili Türk
Türker: Yiğit Türk, er Türk
Türkmen: Oğuz Türklerinin bir kolu ve bu kola mensup olan kişi
Uca: Erişilmesi güç olan, ulu, yüce ve yüksek
Uğur: İnsana iyilik ve şans getirdiğine inanılan kişi
Uğuralp: Uğurlu yiğit
Ulu: Büyük ve erişilmesi güç olan erdemlere sahip kişi
Ulualp: Yüce yiğit, ulu insan
Ulubay: Yüce ve zengin bir kişi
Uluhan: Yüce kağan, büyük yönetici
Umay: Hint Okyanusu adalarında yer alan ve güvercin boyutunda olup Zümrüt yeşili kanatlara sahip olan, kemikle beslenen, üzerinde uçtuğu kişiye zenginlik ve mutluluk getireceğine inanılan bir çeşit masal kuşu
Umut: Umulan şey, ümit
Ural: Asya kıtasında yer alan bir sıradağ ve bu sıradağlardan çıkıp Hazar Denizi'ne dökülen bir ırmak
Utku: Birçok emek ve çekinceli uğraşmalar sonucu erişilen mutlu sonuç, kazanç, zafer
Uygar: Medeniyetin faydalarından yararlanıp içerisinde olduğu çağa uygun davranan kişi
Uygur: Sekizinci asırda Orta Asya'da büyük bir devlet ve uygarlık kurmuş olan Türk milleti ve bu millete mensup olan kişi
Uysal: Yumuşak başlı, söz dinler, söz anlar
Uzay: Bütün varlıkları her yandan kaplayan sonsuz boşluk
Uzel: Usta el, becerikli el, işe yatkın el
Uzer: Becerikli yiğit
Ucaer: Yüce yiğit
Uçhan: Sınırda hüküm süren
Uğurtay: Uğurlu genç
Ulukaan: Yüce hükümdar
Ülgen: Yüksek, yüce, ulu ve sağlam olan
Ülkü: Kişiyi umut içinde yaşatan, ulaşılmaya çalışılan yüce dilek, amaç
Ünal: Ünlenmesi beklenen kişi
Ünalan: Ünlü insan, iyi bir isme sahip olan ve şöhretli kişi
Ünalp: Ünlü yiğit
Ünay: Ünlü ve ay gibi kimse
Üner: Ünlü yiğit
Ünlü: Herkesin tanıdığı, şöhretli birey
Ünsal: Her yana adını duyurması beklenen
Ürkmez: Korkmayan
Ürün: Doğadan elde edilen faydalı şey
Üke: Şeref, haysiyet
Ülker: Boğa burcunun yıldızlarından biri
Ümit: Umut, bekleyiş
Ünaldı: Şöhret kazanan
Ünzil: Gönderilen, ihsan olunan
Varan: Ulaşan, giden
Varlık: Var olan şeylerin genel ismi
Vural: Vurup alan, istediği şeyi her türlü yolla elde edebilen
Vurgun: Vurulmuş çok sevmiş kimse, tutkun
Vakar: Ağırbaşlılık
Vefi: Sadık, vefalı
Vesim: Yüzü güzel olan
Verim: Bereket, istenen sonuç
Veli: Sahip olan, elde eden
Vefik: Yol arkadaşı
Yağan: Yağış
Yağız: Esmer, koyu buğday renginde tene sahip olan kişi
Yağızalp: Esmer yiğit, kara asker
Yalazalp: Yalım gibi yiğit
Yalçın: Dik, kaygan, sarp
Yalçıner: Sarp ve yiğit kimse
Yalın: Süssüz, çıplak, içine fazla bir şey katılmamış, temiz
Yalınalp: Sade, temiz ve katışıksız yiğit
Yamaç: Popüler erkek isimlerinden birisi. Dağın eğik yüzeyi, eğik yanı, bayır; karşı taraf.
Yaman: İşini bilen, kurnaz ve becerikli kişi
Yankı: Sesin bir yere çarparak dönmesiyle duyulan ikinci ses
Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz
Yavuzalp: Korku duygusundan nasibini almamış, korkusuz yiğit
Yenal: Düşmanı ya da rakibini yenerek alması gerektiğini alan
Yener: Galip; oyun, savaş ya da başka bir mücadelede rakibini yenerek üstünlük kuran
Yengi: Zafer, utku, üstünlük hali
Yetkin: Gereken olgunluğa ulaşmış kişi
Yıldıralp: Korkutan yiğit, yıldıran yiğit
Yıldıray: Etrafına ışık saçan ay
Yıldırım: Bir çeşit doğa olayı
Yiğit: Güçlü ve yürekli; delikanlı, genç, genç adam
Yiğitalp: Yiğitler yiğidi, erler eri
Yiğitcan: Yürekli ve güçlü kişi
Yurdakul: Yurda hizmet eden, vatana kul olan kişi
Yüce: Büyük, erişilemez, yükseklerde olan
Yüksel: Yükseklerde olan, ilerleyen
Yadigar: Birine ait eşya, hatıra
Yağın: Yağmur
Yağızhan: Esmer han
Yalaz: Alev
Yoldaş: Arkadaş
Zafer: Düşmanı yenme ve mağlup etme hali, galibiyet
Zahit: Parlayan, ışık saçan yıldız
Zekai: Zeka ile alakalı
Zeki: Anlama ve kavrama yetileri açısından güçlü olan
Zihni: Akılla ilgili
Zorlu: Güçlü; tuttuğunu koparan kişi
Zade: Oğul
Zakir: Zikreden
Zal: Mitolojide bir savaşçı
Zeren: Zeki, akıllı
Zülal: Tatlı, lezzetli su
Zorbey: Zorlu erkek, savaşçı
